م.دهقان یک شهروند یزدی :« پند پذیری انسان بوسیله ادب و تربیت است چهار پایان و حیوانات هستند كه تنها با زدن تربیت می شوند. » حضرت علی (ع)

مدیر کل محترم آموزش و پرورش لطفا با دقت بخوانید:

با توجه به مصوبات و قوانین موجود در باره ممنوعیت تنبیه بدنی دانش آموزان هنوز در بین بعضی از مدارس و مسئولین آموزشی ،فرهنگ تنبیه بدنی برای اصلاح منسوخ نشده  و متاسفانه این کار کاملا اشتباه همچنان جای خود را به روشهای فرهنگی- تربیتی و بررسی علل رفتارهای ناهنجار از سوی دانش آموزان  نداده که در پایان این نوشته نمونه آن ذکر  می گردد :.

وقتی در خبرها می خوانیم که:

((-معاونان و معلمان تحت هیچ شرایطی حق تنبیه بدنی دانش آموزان را ندارند و در این زمینه با معلمان خاطی طبق قانون برخورد می‌شود.

-هرگونه تنبیه بدنی دانش آموزان در مدرسه ممنوع است و هچ یك از معلمان و معاونان تحت هیچ شرایطی به علت انجام ندادن تكالیف درسی و یا موارد انضباطی، حق تنبیه بدنی دانش آموزان را ندارند.

-تنبیه بدنی دانش آموزان حتی با ضعیف ‌ترین شكل آن، از سوی مدرسه تخلف محسوب می‌شود، معلمان و مسولان مدرسه حق تنبیه خطاكارترین دانش آموزان را نیز ندارند، چرا كه برای موارد انضباطی، قانون مصوب شده است و بر اساس آن با دانش آموزان خاطی برخورد می‌شود.

-تنبیه بدنی بر اساس آیین نامه آموزش و پرورش ممنوع است))چرا هنوز مسئولان مدرسه به خود این اجازه را میدهند که به راحتی دانش آموزان را تنبیه بدنی کنند.؟

آیا به این اعتقاد دارید که سیاست خشونت و تنبیه در بین دانش آموزان به آنها این را می فهماند که مشکلات را جز با خشونت نمی توان حل کرد.

وقتی ناظم مدرسه یا معلمی عنوان می‌کند «من معتقدم که فقط با کشیده می‌شود بچه‌ها را به راه آورد» بدیهی است که غافل از این معنا هستند که بازوی خیبر کن حضرت علی (ع) ناتوان نبود. از اینکه تمام مردم جزیره‌العرب را صف کند و با نواختن کشیده در گوش آنها خیر دنیا و آخرت را به آنها ارزانی دارد تا نیازی به این همه نرمی و مدارا که تابلوی مظلومیت اوست نباشد. به همین دلیل می‌فرماید: «این تنها چهار پایان‌اند که با زدن ادب می‌شوند.‌» با همین مبنا تاکید می‌کنیم معلمان و مسوولان مدرسه هرگز نباید دانش اموزان را تنبه بدنی کنند، بلکه آنها باید بیشتر در نقش طبیبی ظاهر شوند که هدف عمده‌اش یافتن علت و ریشه‌های درد و مشکل و حل و رفع آن با جلب همکاری والدین و خود دانش‌آموز باشند. به‌گونه‌ای که حتی‌المقدور کوچک‌ترین لطمه‌ای به شخصیت دانش‌آموز وارد نشود. زیرا در همه حال این رفتار خطا و ناشایست دانش‌آموز است که باید مورد سوال و نکوهش قرار گیرد و نه شخص و شخصیت او.

تنبیه اغلب رفتار را بلافاصله اما به‌طور موقت کاهش می‌دهد. تنبیه‌کننده نتایج کوتاه‌مدت آن را به حساب اثر مثبت تنبیه و فقدان تاثیر بلندمدت آن را به حساب شرارت و جسارت بیش از حد دانش‌آموز می‌گذارد. تنبیه نه تنها تنبیه شونده را از تنبیه‌کننده بیزار می‌کند بلکه دانش‌آموز را از کلاس و درسی که بهانه تنبیه و موجب تجربه‌های تلخ و ناخوشایند برای وی بوده است، دل‌زده می‌کند. این به نوبه خود می‌تواند زمینه ضعف دانش‌آموز را از دروس و یا فعالیت‌ها فراهم کند و از هر جهتی کودک به دلیل تنفری که از بزرگسالان تنبیه‌کننده پیدا می‌کند، همواره از آنها دوری می‌کند و کمتر میل دارد در کنار آنها باشد. این واقعیتی است که در جای خود اثر تربیتی «الگوسازی و نقش الگویی» بزرگسالان را در عرضه رفتارهای نامطلوب و تعلیم فضایل اخلاقی به کودکان و نوجوانان مخدوش می‌سازد.

پرخاشگری یکی از عوارض تنبیه است. در کلاس‌هایی که معلم تنبیه بدنی می‌کند ، پرخاشگری و جنگ و دعوا در میان دانش‌آموزان یک الگوی رفتاری رایج و شایع است. کودک یا نوجوانی که سیلی می‌خورد، به هنگامی که در موضع نفوذ و اعمال قدرت باشد، به دیگران سیلی خواهد زد. گاهی تنبیه سبب تقویت رفتار نامطلوب در دانش‌آموز می‌شود.

در مدارس می خواهیم یک نسل قدرتمند بسازیم که قادر به عهده گرفتن مسئولیت باشد چگونه می خواهیم با کتک زدن ، جوانان و مدیران آینده را تربیت کنیم .

اگر دانش آموزی دست به یک هنجار شکنی زد چرا مسئولان مدرسه که افرادی فرهنگی و تحصیلکرده می باشند به خود اجازه می دهند به راحتی فراتر از قانون عمل می کنند و آیا وقتی مسئولی برخلاف قوانین کشور کاری را انجام میدهد و قوانین را نادیده می گیرد جرمش بیشتر هست یا دانش آموزی که از روی کودکی و شرایط سنی اش دست به کاری می زند.

سوالات من از شما این است :

-آیامسئولان مدرسه به مطالعه پژوهشهای انجام شده در خصوص اثرات منفی تنبیه بدنی و کتک می پردازند.

-چرا وقتی که در مدرسه به کتک زدن دانش آموز شاکی شدم هیچکدام از معلمان از من دفاع نکردند و تاکید بر این داشتند که دانش آموز خاطی باید تنبیه بدنی شود.(با توجه به اتفاق ذکر شده در پایان متن)

چرا فقط از همکارشان دفاع می کردند که شخصیت ناظم در جلوی دانش آموزان تضعیف شده است مگر دانش آموز شخصیت و منزلت اجتماعی ندارد.

قابل توجه مدیرکل محترم آموزش و پرورش  اینکه تنها سوال مسئولان مدرسه از من این بود که کارشما چیست؟مگر شما مسئول و یا والدین دانش آموز هستید که دارید پیگیری می کنید ؟ وقتی گفتم که یک شهروند دلسوز به نظام  هستم با کمال احترام به اینجانب گفتند که به شما ربطی ندارد؟

نمی دانم چرا وجدان انسانها تا این اندازه گم شده است .

- اگر شما جای من چنین صحنه ای را مشاهده می کردید چه عکس العملی نشان میدادید.

-اگر با فرزند شما اینگونه برخورد شود چکار می کنید یا بهتر است بپرسیم آیا با فرزند شما هم در صورت بروز خطا اینگونه برخورد می کنند.

-ایا قوانین و آیین نامه در مدارس اجرا می شوند ویا بایگانی؟

- آیا شما این موضوعات را پیگری خواهید کرد یا اینکه به نوعی سرپوش خواهید گذاشت بر روی  آن ؟

امیدواریم که مسئولان مربوطه این موضوع را بررسی و پیگیری نمایند و جهت اطلاع عموم مردم پیگیری ها و نوع برخورد با ناظم متخلف  را در همین رسانه انتشار دهند.

دلیل نوشتن این مقاله و اتفاق مشاهده شده:

ظهر روز یکشنبه مورخ 26/09/91 حدود ساعت 14:20 در نزدیکی میدان نرگس صفائیه یکی از مسئولان مدرسه امام سجاد (ع)  (آقای ح م ) در حال کتک زدن دانش آموز سوار بر دوچرخه(آقای م.خ) بود و اینجانب که در حال عبور بودم خودرو خود را متوقف نموده و  به تماشای حرکت بسیار ناشایست مسئول مدرسه پرداختم که شاید از کار خود خجالت بکشد و شرمنده شود . ولی با کمال پررویی ، ایشان نگاهی به  من نمود و  به نوعی معترض اینجانب شد و گفت که چکار دارم ؟به ایشان گفتم که چرا این دانش آموز را کتک می زنید ؟مگر کتک زدن دانش آموزان ممنوع نشده است و ایشان علت خطاکار بودن دانش آموز  را عنوان نمودند و گفتند اگر شکایتی دارید به نزد مدیر مدرسه بروید.

به نزد مدیر مدرسه رفتم و موضوع را با ایشان مطرح نمودم و بسیار جالب بود همان سئوالاتی که ناظم مدرسه از من پرسیده بود  توسط مدیر مجددا تکرار شد و آن اینکه شغل شما چیست ؟ آیا مسئول جایی هستید؟که اینجانب خود را یک شهروند معرفی نمودم و چون نه از والدین دانش آموزان بودم و نه مسئول و مقام کشوری با خیال راحت به دفاع از همکار خود پرداختند و تاکید داشتند اعتراض من به کتک زدن دانش آموز  شأن و شخصیت ناظم مدرسه را در برابر دانش آموزان پایین آورده است ؟ وقتی متذکر شدم چرا شما با زدن دانش آموز در حضور دیگر همسالان و هم مدرسه ای هایش ضربه جبران نشده ای به او وارد می نمایید، با کمال احترام اینجانب را از مدرسه بیرون نمودند و  در راه وقتی با ناظم متشخص روبرو شدم به مدیر که پشت سراینجانب می آمد تا مطمئن شود  دارم می روم گفت :آقا را توجیه کردید که کار من اشتباه نبوده است.

با تشکر

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا